Pomysłowe Abecadło – Ludwik Jerzy Kern „Cień”

Kolejna nasza propozycja to zabawy z wierszem Ludwika Jerzego Kerna „Cień”.
Wiersz możecie przeczytać lub posłuchać nagrania. Możecie w trakcie słuchania naśladować cień zgodnie z tekstem utworu:
Ten mój cień, śmieszny cień
Chodzi za mną cały dzień (maszerujemy)
Robi wszystko to co ja
Ja gram w piłkę, on też gra (gramy w piłkę)
Ja na schody, on na schody (wchodzimy po schodach)
Ja jem lody, on je lody (jemy lody)
Ja przez płot, on przez płot (podskakujemy)
Gotów jest do różnych psot.

1. Zrób to co ja – w parach: ja + mama, ja + siostra – jedna osoba powtarza ruch drugiej, potem zamiana.
2. Teatrzyk cieni – potrzebne źródło światła np. latarka lub lampka biurkowa oraz biała ściana lub „parawan” z białego prześcieradła
– chińskie cienie – z dłoni robimy różne zwierzątka lub postaci, które ze sobą rozmawiają, opowiadają swoje przygody itd. (wzory można znaleźć w Internecie)
– wykorzystanie różnych przedmiotów np. zabawek lub sprzętów kuchennych, obserwowanie jakie dają cienie z bliskiej odległości i z daleka
– obserwowanie jakie cienie dają np. postaci dzieci, rodziców, jak się poruszają, kiedy robią mniejsze, a kiedy większe
– wykonujemy kukiełki ze sztywnego papieru (np. może być karton z pudełek) – zwierzęta, różne postaci, przedmioty do scenografii. Wycięte naklejamy na patyk na szaszłyki albo rurki plastikowe. Możemy cienie wyświetlać na ścianie albo schować się za „parawanem” z prześcieradła. Korzystając z przygotowanych materiałów wymyślamy ciekawe historie i przedstawiamy je w teatrze cieni
3. Rysowanie cieni – jak to zrobić? Spójrzcie na zdjęcie poniżej.

Polecamy:
http://sasanki.com/zabawy-ze-swiatlem-i-cieniem/
http://bookbook-kreatywnie.pl/2017/11/07/jak-zrobic-teatrzyk-cieni-dla-dzieci-w-jesienne-wieczory-czytamy-i-sie-bawimy-tym-razem-wojtek-zolnierz-bez-munduru/